رفیق من...

نمی دونم چی باعث می شه این تیکه از یه شعر رو بنویسم...



رفیق من ، سنگ صبور غم ها
به دیدنم بیا که خیلی تنهام
هیچ کی نمی فهمه چه حالی دارم
چه دنیای رو به زوالی دارم...



پ.ن : سفر آخرت شروع شده...
پ.ن : پیر شدم...
پ.ن : دل تنگم...