رفیق من...

نمی دونم چی باعث می شه این تیکه از یه شعر رو بنویسم... رفیق من ، سنگ صبور غم ها به دیدنم بیا که خیلی تنهام هیچ کی نمی فهمه چه حالی دارم چه دنیای رو به زوالی دارم... پ.ن : سفر آخرت شروع شده... پ.ن : پیر شدم... پ.ن : دل تنگم...